Door Spike Lee werd een grote man als chroniqueur van het doloreuze leven in de Amerikaanse grootstadghetto’s, maar begon aan het begin van de nieuwe eeuw zowaar zijn horizonten te verbreden.
Het hoofdpersonage in 25th Hour (2003) leeft zowaar in de upper class van de Amerikaanse samenleving, maar staat aan de vooravond van een fameuze tuimeling naar de onderste sporten van de maatschappelijke ladder.
Zakenman Monty Brogan (Edward Norton) moet binnenkort een gevangenisstraf van zeven jaar uitzitten voor het dealen van cocaïne, en gebruikt zijn laatste ons vrijheid om nog wat tijd door te brengen met zijn lief (Rosario Dawson), zijn vader (Brian Cox) en zijn twee beste maten (Philip Seymour Hoffman en Barry Pepper).
Dat 25th Hour geen noemenswaardige plot heeft, ligt vooral aan het thema: het eindpunt is al bereikt nog voor de film zijn aanvang neemt. “Het is afgelopen”, krijgt Brogan van een van zijn vrienden te horen. Het leven, zoals hij dat kende, is per definitie voorbij.
Het maakt van 25th Hour weer zo’n oeverloze zwetsfilm, maar Lee serveert niet het soort dialogen die vakkundig over niks gaan: tussen de lijnen door wordt er diepgaand over onder meer het Enronschandaal, 9/11 en de onzinnigheid van de Amerikaanse drugsbestrijding gepraat.
Donderdag 28 juli, Nederland 3, 22u25
